Woordenlijst

Internationale overeenkomst tot vaststelling van internationale normen voor fytosanitaire maatregelen. Deze normen, richtlijnen en aanbevelingen worden erkend als wereldwijde verwijzingen door de Wereldhandelsorganisatie (WTO), met name de Overeenkomst inzake sanitaire en fytosanitaire maatregelen (SPS).

Internationale Unie tot bescherming van kweekproducten — Intergouvernementele organisatie met zetel te Genève (Zwitserland), ingesteld bij het Internationaal Verdrag tot bescherming van kweekproducten. Het heeft tot doel een doeltreffend systeem voor de bescherming van kweekproducten te bieden en te bevorderen, teneinde de ontwikkeling van nieuwe plantenrassen ten behoeve van de samenleving aan te moedigen.

Het „invoerprijssysteem” stelt een minimumprijsdrempel vast waarboven de prijs van ingevoerde producten moet worden gehandhaafd. Zij is van toepassing op de invoer van 15 soorten verse groenten en fruit om haar producenten te beschermen tegen internationale concurrentie. Deze drempels zijn afhankelijk van het product, het partnerland en het seizoen. EPS is van toepassing in combinatie met ad valorem-invoertarieven.

Volgens de „kennis van de importeur” kan de importeur op basis van zijn eigen kennis van de oorsprong van de ingevoerde producten een preferentiële tariefbehandeling aanvragen in de vorm van bewijsstukken of gegevens van de exporteur of de fabrikant van het product, die in het bezit van de importeur zijn. Deze informatie bevat geldige gegevens waaruit blijkt dat het product als van oorsprong kan worden beschouwd.

In een contract waarin wordt gespecificeerd dat een verkoop de CFR is, betaalt de verkoper voor het vervoer van goederen over zee naar de haven van bestemming en verstrekt hij de koper de documenten die nodig zijn om de goederen van de vervoerder te verkrijgen. De kosten voor het laden van het schip, de uitvoerformaliteiten en de verzekering van het mariene milieu worden eveneens gedragen door de verkoper.

Een methode van uitvoer van goederen, waarbij de verkoper voor het vervoer van goederen over zee naar de haven van bestemming betaalt en voor de verzekering van de maritieme verzekering tegen het risico van verlies of beschadiging van goederen tijdens het vervoer. De kosten in verband met het laden van de schepen en de uitvoerformaliteiten worden eveneens gedragen door de verkoper. Totdat de inlading van de goederen op een transportschip is voltooid, draagt de verkoper de kosten van het verlies of de beschadiging van het product. Voorts moet de verkoper, indien voor het product extra in- of uitvoerformaliteiten nodig zijn of inspecties of herroutering vereisen, deze kosten dekken. Zodra de vracht is geladen, is de koper verantwoordelijk voor alle andere kosten.

De afkorting staat voor „Wijziging van hoofdstuk”. Zie „Wijziging van de tariefindeling”.

Specifieke numerieke grenzen voor de hoeveelheid of de waarde van goederen die gedurende een bepaalde periode kunnen worden ingevoerd (of uitgevoerd).

De LGO zijn bestuurlijke eenheden die zich van de Polen tot de tropen uitstrekken en die banden hebben met de Europese Unie. Alle zijn eilanden, waarvan er drie geen permanente bevolking hebben.

Hoewel de LGO vanwege hun constitutionele betrekkingen met Denemarken, Frankrijk en Nederland klein zijn in omvang of bevolkingsomvang of beide, spelen zij een belangrijke rol als voorpost van de Unie in de gebieden waar zij gevestigd zijn, maar maken zij geen deel uit van het grondgebied van de EU, noch van de interne markt van de EU.

Een van de 27 landen die deel uitmaken van de Europese Unie. Lees meer