Normen en conformiteitsbeoordeling
Normen en conformiteitsbeoordelingsprocedures in combinatie met technische voorschriften zijn drie factoren die technische handelsbelemmeringen kunnen vormen.
Hoewel in technische voorschriften verplichte productvereisten worden vastgesteld, bevatten normen vrijwillige gedetailleerde technische specificaties en criteria voor de kenmerken van producten die de fabrikanten helpen te voldoen aan de verplichte eisen van technische voorschriften.
Conformiteitsbeoordelingsprocedures zijn een instrument om aan te tonen dat een product voldoet aan alle relevante verplichte productvereisten. Een conformiteitsbeoordeling door derden vereist de tussenkomst van onafhankelijke conformiteitsbeoordelingsinstanties of overheidsinstanties en is gewoonlijk vereist voor producten met een middelhoog tot hoog risico. Wanneer een verplichte conformiteitsbeoordeling door derden vereist is, leidt dit tot hogere conformiteitsbeoordelingskosten (financiële kosten en vertragingen bij de toegang tot een markt). Bilaterale overeenkomsten inzake wederzijdse erkenning (MRA’s) inzake conformiteitsbeoordeling hebben tot doel de test- en certificeringskosten op andere markten te verminderen door te bepalen dat elke partij de verslagen, certificaten en merktekens aanvaardt die in het partnerland worden afgegeven overeenkomstig de wetgeving van de andere partij.
Van 10 maart tot en met 24 april 2022 is een EU-enquête over conformiteitsbeoordeling gehouden. De enquête was gericht op EU-ondernemingen die industriële producten buiten de EU vervaardigen of verkopen, met als doel de EU-industrie bewuster te maken van de kansen die MRA’s bieden en specifieke uitdagingen in kaart te brengen waarmee de EU-industrie wordt geconfronteerd op het gebied van conformiteitsbeoordeling op markten buiten de EU. Enquêteresultaten downloaden
In maart en april 2023 heeft de Europese Commissie, DG TRADE, nog een enquête gehouden over overeenkomsten inzake conformiteitsbeoordeling en wederzijdse erkenning en conformiteitsbeoordeling. Deze keer lag de nadruk op de overeenstemmingsbeoordelingsorganen van de EU, met als doel de mogelijke problemen op te sporen die verhinderen dat EU-OBO’s in het kader van een MRA worden aangewezen en te begrijpen welke aanvullende MRA’s nuttig zouden zijn voor de OBO’s in de EU. Resultaten van dat onderzoek.