Diensten in EU-handelsovereenkomsten

Handelsovereenkomsten die door de EU worden gesloten of waarover wordt onderhandeld, hebben betrekking op de handel in diensten. De doelstelling van de EU in bilaterale handelsbesprekingen is ervoor te zorgen dat dienstverleners uit de EU diensten op buitenlandse markten mogen aanbieden en niet worden gediscrimineerd ten opzichte van nationale exploitanten of andere buitenlandse exploitanten in dezelfde sector.

De handelsovereenkomsten van de EU bevatten doorgaans een breed scala aan regelgevingsbeginselen in bepaalde belangrijke sectoren, zoals

  • telecommunicatie
  • financiële diensten
  • zeevervoer
  • digitale handel

Bovendien bevatten de partijen van een overeenkomst in hun „lijsten van specifieke verbintenissen” hun markttoegangsvoorwaarden in detail.

Handelsbesprekingen over diensten zijn noch over privatisering, noch over deregulering, maar alleen over geleidelijke bevordering van de handel door middel van meer openheid ten aanzien van buitenlandse dienstverleners.

Hoe bestrijkt de EU-handel de handel in diensten en investeringen?

Er zijn grofweg twee categorieën verbintenissen:

  • de verbintenis inzake markttoegang
  • de nationale behandeling

Verbintenis inzake markttoegang

Dit is de verbintenis om elkaars dienstverleners of investeerders toegang tot de binnenlandse dienstenmarkt te geven en geen kwantitatieve beperkingen op te leggen, zoals beperkingen op

  • aantal leveranciers of diensten
  • de totale waarde van de transacties
  • de deelneming van buitenlands kapitaal per hoeveelheid

Toezegging inzake nationale behandeling

Dit is de verbintenis om buitenlandse dienstverleners of investeerders niet minder gunstig te behandelen dan de eigen dienstverleners of investeerders.

Elke partij kan voorwaarden of uitzonderingen op haar verbintenissen stellen, vaak „beperkingen” of „voorbehouden” genoemd. Verbintenissen en uitzonderingen zijn opgenomen in de zogenoemde schema’s, die een integrerend deel van de handelsovereenkomst vormen.

Zelfs indien een partij in haar planning geen uitzonderingen kent en wat een „volledige verbintenis” wordt genoemd, betekent dit niet dat de sector is of zal worden gedereguleerd.

De partij kan deze sector blijven reguleren, maar zij zal dit moeten doen zonder quota te stellen of te discrimineren, zodat de regels op dezelfde wijze van toepassing moeten zijn op zowel binnenlandse als buitenlandse dienstverleners en investeerders.

Deze pagina delen:

Snelle links