Handelsovereenkomsten

Er worden nog steeds nieuwe overeenkomsten aan de lijst toegevoegd en oudere overeenkomsten worden herzien en er wordt onderhandeld over actualiseringen met de partnerlanden.

Afschaffing van de rechten

Sommige van de overeenkomsten zijn voornamelijk gericht op tariefafschaffing

• Associatieovereenkomsten met acht mediterrane landen (Algerije, Egypte, Israël, Jordanië, Libanon, Marokko, Palestijnse bezette gebieden en Tunesië)
• Overeenkomsten met Mexico en Chili
• Overeenkomsten betreffende de economische ruimte met IJsland, Liechtenstein en Noorwegen
• Douane-unie met Türkiye, Andorra en San Marino
• Stabilisatie- en associatieovereenkomsten met zes landen van de Westelijke Balkan (Albanië, Bosnië-Herzegovina, Kosovo, Montenegro, Noord-Macedonië en Servië) die aanvullende bepalingen bevatten ter voorbereiding van hun geleidelijke integratie in de EU-markt
• Overeenkomsten met Zwitserland en de Faeröer

Uitgebreidere markttoegang

Andere omvatten veel bredere verbintenissen inzake het openstellen van de handel in goederen en diensten, alsook inzake investeringen, overheidsopdrachten, mededinging, subsidies en regelgevingskwesties.

• Canada
• Midden-Amerika (Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Nicaragua en Panama)
• Colombia, Ecuador en Peru
• Singapore
• Zuid-Korea
• Vietnam

Deze overeenkomsten zijn gericht op het ontwikkelen van sterkere op regels en waarden gebaseerde handelsregelingen met de betrokken partnerlanden en bevatten specifieke bepalingen inzake handel en duurzame ontwikkeling.

De meest recente bevatten ook specifieke bepalingen om de uitdagingen aan te pakken waarmee moderne economieën en samenlevingen worden geconfronteerd, zoals de economische partnerschapsovereenkomst met Japan, die een hoofdstuk over kleine en middelgrote ondernemingen bevat, alsook specifieke bepalingen inzake informatie- en telecommunicatiediensten, en elektronische handel.

Aanpassing van de wetgeving

Een specifiek type overeenkomst is gericht op de aanscherping van de economische banden tussen de EU en haar buurlanden door hun regelgevingskaders dichter bij het EU-recht te brengen, met name op handelsgerelateerde gebieden. Dit geldt bijvoorbeeld voor de overeenkomsten met

• Georgië
• Moldavië
• Oekraïne

Ontwikkeling

Een andere bijzondere soort overeenkomsten heeft een expliciete ontwikkelingsdoelstelling. Het gaat om asymmetrische handelsovereenkomsten, waarbij de ACS-landen over een periode van 15 tot 20 jaar ongeveer 80 % van de handel liberaliseren, terwijl de EU vanaf dag één rechten- en contingentvrije toegang verleent.

Momenteel hebben de meeste van deze overeenkomsten betrekking op de handel in goederen en ontwikkelingssamenwerking. De economische partnerschapsovereenkomst (EPO) met het Caribisch gebied bevat ook bepalingen over diensten, investeringen en andere handelsgerelateerde onderwerpen.

In het kader van deze overeenkomsten verleent de EU aanzienlijke handelsgerelateerde bijstand om partnerlanden te ondersteunen bij de uitvoering van de overeenkomsten, de versterking van het exportconcurrentievermogen en de opbouw van economische infrastructuur. De betrokken landen behoren tot de regio’s in Afrika, het Caribisch gebied en de Stille Oceaan

• West-Afrika (Ghana, Ivoorkust)
• Centraal-Afrika (Kameroen)
• Oostelijk en Zuidelijk Afrika (Comoren, Madagaskar, Mauritius, Seychellen en Zimbabwe)
• Ontwikkelingsgemeenschap van zuidelijk Afrika ( Botswana, Eswatini, Lesotho, Mozambique, Namibië en Zuid-Afrika)
• CARIFORUM (Antigua en Barbuda, Bahama’s, Barbados, Belize, Dominica, Dominicaanse Republiek, Grenada, Guyana, Jamaica, St Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent, Suriname en Trinidad en Tobago)
• Stille Oceaan (Fiji, Papoea-Nieuw-Guinea, Samoa en Salomonseilanden)
• Armenië
• Azerbeidzjan
• Irak
• Kazachstan