Umowy handlowe

UE posiada obecnie największą sieć umów handlowych na świecie, obejmującą ponad 40 indywidualnych umów z ponad 70 krajami. Umowy te ułatwiają handel towarami i usługami między UE a jej partnerami zewnętrznymi.

Do sieci nadal dodawane są nowe umowy, a starsze umowy są poddawane przeglądowi i negocjowane z krajami partnerskimi.

Zniesienie ceł

Niektóre z umów koncentrują się głównie na zniesieniu ceł:

  • Układy o stowarzyszeniu z ośmioma krajami śródziemnomorskimi (Algierią, Egiptem, Izraelem, Jordanią, Libanem, Marokiem, palestyńskimi terytoriami okupowanymi i Tunezją)
  • Umowy z MeksykiemChile
  • umowy o obszarze gospodarczym z Islandią, Liechtensteinem i Norwegią;
  • Unie celne z Turcją, Andorą i San Marino
  • Układy o stabilizacji i stowarzyszeniu z sześcioma krajami Bałkanów Zachodnich (Albanią, Bośnią i Hercegowiną, Kosowem, Czarnogórą, Macedonią Północną i Serbią) zawierające dodatkowe postanowienia przygotowujące je do stopniowej integracji z rynkiem UE
  • Umowy ze Szwajcarią i Wyspami Owczymi.

Bardziej kompleksowy dostęp do rynku

Inne umowy obejmują znacznie szersze zobowiązania dotyczące otwarcia handlu towarami i usługami, a także inwestycji, zamówień publicznych, konkurencji, dotacji i kwestii regulacyjnych:

Umowy te mają na celu opracowanie z zainteresowanymi partnerami handlowymi silniejszych systemów handlowych opartych na zasadach i wartościach oraz zawierają szczegółowe postanowienia dotyczące handlu i zrównoważonego rozwoju.

Niedawne umowy zawierają również szczegółowe postanowienia dotyczące wyzwań stojących przed nowoczesnymi gospodarkami i społeczeństwami, takie jak umowa o partnerstwie gospodarczym z Japonią, która zawiera rozdział dotyczący małych i średnich przedsiębiorstw oraz szczegółowe postanowienia dotyczące usług informacyjnych i telekomunikacyjnych oraz handlu elektronicznego.

Zbliżenie przepisów

Szczególny rodzaj umów koncentruje się na zacieśnieniu powiązań gospodarczych między UE a jej sąsiadami poprzez zbliżenie ich ram regulacyjnych do prawa UE, zwłaszcza w obszarach związanych z handlem. Dotyczy to na przykład umów z:

Rozwój

Inny szczególny rodzaj umowy ma wyraźny cel rozwojowy. Są to asymetryczne umowy handlowe, w których zainteresowane państwa Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) liberalizują około 80 % handlu w okresie od 15 do 20 lat, podczas gdy UE przyznaje bezcłowy i bezkontyngentowy dostęp od pierwszego dnia.

Większość z tych umów obejmuje handel towarami i współpracę na rzecz rozwoju. Umowa o partnerstwie gospodarczym z Karaibami zawiera również postanowienia dotyczące usług, inwestycji i innych kwestii związanych z handlem.

W ramach tych umów UE zapewnia znaczną pomoc związaną z handlem, aby pomóc krajom partnerskim we wdrażaniu umów, wzmacnianiu konkurencyjności eksportowej i rozwijaniu infrastruktury gospodarczej. Zainteresowane kraje należą do grupy AKP: