Umowa o partnerstwie gospodarczym między UE a CARIFORUM

Umowa o partnerstwie gospodarczym CARIFORUM-UE ułatwia obywatelom i przedsiębiorstwom z obu regionów inwestowanie i wymianę handlową między sobą, a także pobudza rozwój w całym regionie Karaibów. Dowiedz się, w jaki sposób unijne umowy o partnerstwie gospodarczym z 14 państwami karaibskimi przynoszą korzyści handlowe.

W skrócie

Umowa o partnerstwie gospodarczym CARIFORUM-UE została podpisana w październiku 2008 r. Nie jest to tylko umowa o handlu towarami; obejmuje on zobowiązania dotyczące handlu usługami, inwestycji, kwestii związanych z handlem, takich jak polityka konkurencji, zamówienia publiczne, prawa własności intelektualnej, a także aspekty zrównoważonego rozwoju. Porozumienie to:

  • pomaga obu regionom inwestować i prowadzić handel między sobą
  • zapewnia przewidywalny dostęp do rynku dla przedsiębiorców z UE i Karaibów
  • stopniowo otwiera unijny rynek usług, w tym sektor kreatywny i rozrywkowy, a także rynek Karaibów dla usługodawców z UE
  • zapewnienie bezcłowego i bezkontyngentowego dostępu do rynku w UE dla wszystkich produktów
  • Wywóz produktów wrażliwych z UE jest stopniowo zliberalizowany przez okres 25 lat
  • umożliwia przedsiębiorstwom CARIFORUM ustanowienie obecności handlowej w UE
  • przewiduje regionalną klauzulę preferencji w odniesieniu do handlu w regionie Karaibów, wspierając integrację regionalną i regionalne łańcuchy wartości.

Umowa zawiera również odrębny protokół w sprawie współpracy kulturalnej, którego celem jest poprawa warunków regulujących wymianę działań, dóbr i usług kulturalnych między państwami CARIFORUM a UE. Umowa o partnerstwie gospodarczym CARIFORUM-UE jest pierwszą umową handlową, w której UE wyraźnie zawarła kompleksowe postanowienia dotyczące kultury.

Kraje korzystające z pomocy

Ogólnie rzecz biorąc, 14 państw CARIFORUM wdraża umowy o partnerstwie gospodarczym CARIFORUM-UE:

  • Republika Dominikańska
  • Państwa Wspólnoty Karaibskiej:
    • Antigua i Barbuda
    • Bahamy
    • Barbados
    • Belize
    • Dominika
    • Grenada
    • Gujana
    • Jamajka
    • Saint Lucia
    • Saint Vincent i Grenadyny
    • Saint Kitts i Nevis Wśród priorytetowych wyzwań są:
    • Surinam
    • Trynidad i Tobago

Haiti podpisało umowę również w grudniu 2009 r., ale nie stosuje jej jeszcze w oczekiwaniu na jej ratyfikację przez parlament.

Asymetryczne przepisy na rzecz państw karaibskich

Umowa o partnerstwie gospodarczym przewiduje asymetrie na korzyść państw AKP, takie jak wyłączenie produktów wrażliwych z liberalizacji, długie okresy liberalizacji, elastyczne reguły pochodzenia oraz specjalne środki ochronne i środki na rzecz rolnictwa, bezpieczeństwa żywnościowego i ochrony nowo powstających gałęzi przemysłu.

Podczas gdy rynki UE są natychmiast i w pełni otwarte, państwa CARIFORUM mają 15–25 lat na otwarcie na przywóz z UE. Ponadto producenci 17 % najbardziej wrażliwych towarów (głównie z działów 1–24 HS) będą stale chronieni przed konkurencją.

Taryfy

  • UE przyznaje 100 % bezcłowy i bezkontyngentowy dostęp wszystkim towarom pochodzącym z państw CARIFORUM. Dostęp do rynku UE jest stały, pełny i bezpłatny dla wszystkich produktów z CARIFORUM
  • Państwa Carribei stopniowo znosiły cła w okresie 15–25 lat. 17 % produktów i usług uznaje się za wrażliwe i całkowicie wyłączone z liberalizacji. Jeżeli przywóz niektórych towarów z UE do państw CARIFORUM nagle wzrośnie i zagraża produkcji lokalnej, można zastosować środki ochronne, takie jak kontyngenty przywozowe.
  • Wszystkie należności celne znajdują się w załącznikach 1,2 i 3 do umowy o partnerstwie gospodarczym CARIFORUM-UE. Należy zauważyć, że nie wszystkie kraje Cariforum stosują ten sam harmonogram liberalizacji.
  • Skorzystaj z opcji wyszukiwania „Moje asystent ds. handlu”, aby znaleźć dokładne informacje na temat ceł i taryf w odniesieniu do konkretnego produktu, biorąc pod uwagę jego kraj pochodzenia i przeznaczenia. W razie wątpliwości należy skontaktować się z organami celnymi.
  •  Istnieją szczególne przepisy dotyczące przywozu mleka w proszku do Republiki Dominikańskiej – istnieją kontyngenty przywozowe z preferencyjnymi stawkami celnymi.

Reguły pochodzenia

Aby kwalifikować się do preferencyjnego traktowania, produkt będzie musiał spełniać reguły pochodzenia określone w umowie. Sprawdź interaktywnenarzędzie samooceny reguł pochodzenia (ROSA) w mójm asystentuhandlowym, aby ocenić, czy produkt spełnia reguły pochodzenia, i dowiedzieć się, w jaki sposób przygotować prawidłowe dokumenty.

Zastosowanie mają rozdział umów o partnerstwie gospodarczym dotyczący reguł pochodzenia.

Wymogi dotyczące produktu

Przepisy i wymogi techniczne

Zapoznaj się z wymogami technicznymi, zasadami i procedurami, które muszą spełniać towary, aby mogły zostać przywiezione do Unii Europejskiej.

Wyszukaj szczegółowe zasady i przepisy mające zastosowanie do Twojego produktu i jego kraju pochodzenia, korzystając z moich asystentów ds. handlu. Aby zobaczyć wymogi dotyczące danego produktu, trzeba podać jego kod celny. Jeżeli nie znasz kodu celnego, możesz go wyszukać według nazwy swojego produktu w wbudowanej wyszukiwarce.

Wymogi w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa SPS

  • Zapoznaj się z normami zdrowotnymi, bezpieczeństwa, sanitarnymi i fitosanitarnymi (SPS), które muszą spełniać towary, aby mogły zostać przywiezione do Unii Europejskiej.
  • Wyszukaj przepisy dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i środków sanitarnych i fitosanitarnych mające zastosowanie do Twojego produktu i jego kraju pochodzenia w zakładce Mój asystent handlowy. Aby zobaczyć wymogi dotyczące danego produktu, trzeba podać jego kod celny. Kod można znaleźć po wprowadzeniu nazwy produktu w wyszukiwarce na stronie bazy danych.

Dokumenty i procedury odprawy celnej

Dowody pochodzenia

Aby kwalifikować się do preferencyjnych stawek celnych, produktom pochodzącym z państw objętych umową o partnerstwie gospodarczym musi towarzyszyć dowód pochodzenia. Dowód pochodzenia zachowuje ważność przez 10 miesięcy. Może to być:

  • Świadectwo przewozowe EUR.1 – wystawione przez organy celne kraju wywozu. Eksporter (lub upoważniony przedstawiciel) występujący z wnioskiem o wydanie świadectwa musi być przygotowany do przedłożenia na żądanie dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów oraz spełnienia pozostałych wymogów protokołu w sprawie reguł pochodzenia. Dowód statusu pochodzenia jest ważny przez okres dziesięciu miesięcy od daty wydania.
  • Deklaracja na fakturze – wystawiona przez dowolnego eksportera, dla przesyłek o wartości nieprzekraczającej 6 000 EUR lub przez upoważnionych eksporterów dla przesyłek o dowolnej wartości. Wypełniając deklarację na fakturze, należy przygotować się na przedłożenie dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów protokołu w sprawie reguł pochodzenia.

Oczyszczanie kumulatywne

W przypadku wniosków o kumulację w odniesieniu do wykorzystania materiałów od partnera będącego stroną umowy o partnerstwie gospodarczym, państwa AKP innego niż państwo CARIFORUM lub KTZ, lub w odniesieniu do obróbki lub przetworzenia przeprowadzonego w tych krajach, dowody, które należy przedstawić organom celnym, to:

  • w przypadku dostarczonych materiałów – świadectwo przewozowe EUR.1 lub deklarację dostawcy;
  • do przeprowadzonej obróbki lub przetworzenia – oddzielna deklaracja dostawcy.

W odniesieniu do każdej przesyłki dostarczonych materiałów na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym należy złożyć oddzielną deklarację dostawcy, zawierającą pełny opis tych materiałów.

Inne dokumenty

  • Dowiedz się więcej o innych dokumentach i procedurach odprawy celnej niezbędnych do przywozu do Unii Europejskiej.

Własność intelektualna i oznaczenia geograficzne

  • Przepisy dotyczące praw autorskich mają na celu zapewnienie, aby podmioty praw autorskich zarówno z państw UE, jak i z państw CARIFORUM otrzymywały odpowiednią rekompensatę za korzystanie z ich utworów. W związku z tym właściciele praw CARIFORUM, którzy chcą eksportować do UE produkty lub usługi objęte prawami autorskimi, powinni mieć łatwiejszy dostęp do wynagrodzenia za korzystanie z takich produktów i usług.
  • Umowa o partnerstwie gospodarczym (rozdział dotyczący usług) zawiera zobowiązania 27 państw UE (z wyjątkiem Belgii) dotyczące dostępu do rynku w zakresie wymiany usług rozrywkowych, z wyjątkiem usług audiowizualnych. Oznacza to, że artyści CARIFORUM, muzycy i inni twórcy kultury zarejestrowani jako przedsiębiorstwo mogą wysyłać swoich członków lub pracowników do 27 państw UE w celu świadczenia usług rozrywkowych, takich jak występy, które są chronione prawem autorskim i prawami pokrewnymi.
  • Trwają negocjacje w sprawie umowy o ochronie oznaczeń geograficznych.

Handel usługami

Ponieważ umowa o partnerstwie gospodarczym jest asymetryczna z korzyścią dla państw karaibskich, CARIFORUM otwiera 65–75 % swoich rynków, koncentrując się na sektorach o największym wpływie na rozwój i wymagających inwestycji i transferu technologii, podczas gdy UE otwiera 90 % swojego rynku usług.

Obie strony omawiają obecnie:

  • turystyka
  • uruchomienie protokołu kulturalnego
  • ustanowienie Komitetu ds. Usług

Proszę:

Zamówienia publiczne

Inwestycje

Inne (konkurencja, dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa zabawek)

Umowa o partnerstwie gospodarczym wspiera rozwój Karaibów poprzez większą integrację z handlem światowym i regionalnym oraz nowe możliwości rynkowe:

  • otwarcie handlu usługami i inwestycji
  • ułatwienie prowadzenia działalności gospodarczej na Karaibach – w tym przepisy zapewniające uczciwą konkurencję
  • zapewnienie wsparcia finansowego ze strony UE, aby pomóc:
    • rządy wdrażają przedsiębiorstwa objęte umową o partnerstwie gospodarczym
    • wykorzystanie umowy o partnerstwie gospodarczym do zwiększenia eksportu i przyciągnięcia większej liczby inwestycji zewnętrznych

Konkurencja

Od 2014 r. UE wstrzymała subsydia wywozowe w odniesieniu do wszystkich produktów wywożonych do państw objętych umową o partnerstwie gospodarczym.

UE zminimalizowała środki wywierające wpływ na produkcję i handel.

Jeżeli lokalny przemysł jest zagrożony z powodu gwałtownego wzrostu importu z Europy, umowy o partnerstwie gospodarczym umożliwiają uruchomienie środków mających na celu ochronę sektorów przemysłowych i nowo powstających gałęzi przemysłu.

Zrównoważony rozwój

Umowa o partnerstwie gospodarczym opiera się wyraźnie na „istotnych i podstawowych” elementach określonych w umowie z Kotonu, tj. na prawach człowieka, zasadach demokratycznych, praworządności i dobrych rządach. Umowy o partnerstwie gospodarczym zawierają zatem jeden z najostrzejszych sformułowań dotyczących praw i zrównoważonego rozwoju dostępnych w umowach UE.

  • „Klauzula niewykonania” oznacza, że „właściwe środki” (określone w umowie z Kotonu) mogą zostać podjęte, jeżeli którakolwiek ze stron nie wywiąże się ze swoich zobowiązań w odniesieniu do zasadniczych elementów. Może to obejmować zawieszenie korzyści handlowych.
  • Zadaniem wspólnych instytucji UPG jest monitorowanie i ocena wpływu wdrażania umów o partnerstwie gospodarczym na zrównoważony rozwój stron. Zgodnie z umową z Kotonu istnieje wyraźna rola społeczeństwa obywatelskiego i posłów do parlamentu.

Integracja regionalna

Państwa CARIFORUM ściślej ze sobą integrują. Umowa o partnerstwie gospodarczym ułatwia eksport towarów i usług między:

  • wszystkie kraje wchodzące w skład CARIFORUM
  • 17 terytoriów Karaibów mających bezpośrednie powiązania z państwami UE (cztery francuskie „regiony najbardziej oddalone” i 13 terytoriów zamorskich – sześć brytyjskich, sześciu niderlandzkich i jeden francuski)
  • Państwa CARIFORUM zobowiązały się do zaoferowania sobie takich samych preferencji, jakie przyznają UE (jeszcze nie w pełni wdrożone).
  • W latach 2014–2020 UE przekazała 346 mln EUR w ramach programu współpracy regionalnej. 

Wzmacnianie potencjału i pomoc techniczna

UE pomaga rządom Karaibów w wypełnianiu ich zobowiązań w następujący sposób:

  • Po pierwsze, UE finansuje struktury wykonawcze umów o partnerstwie gospodarczym na całym Karaibach. Ich siedziby znajdują się w krajowych ministerstwach handlu oraz w Dyrekcji CARIFORUM w Sekretariacie Wspólnoty Karaibskiej (CARICOM).
  • Po drugie, w ramach EFR UE finansuje realizację umów o partnerstwie gospodarczym i programy rozwoju sektora prywatnego dla rządów i przedsiębiorstw od 2012 r. WE współpracy z kilkoma organami karaibskimi i międzynarodowymi UE pomaga krajom Karaibów
    • unowocześnienie sposobu pobierania podatków i gromadzenie danych statystycznych
    • pomoc przedsiębiorstwom w spełnianiu unijnych norm w zakresie zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony środowiska
    • dywersyfikacja gospodarek poprzez wspieranie rozwoju sektora usług
    • Ustanowienie agencji ds. konkurencji, obrony handlu i środków ochronnych
      Zapewnienie pomocy technicznej w dziedzinie praw własności intelektualnej
  • Po trzecie, UE inwestuje, aby pomóc rządom w integracji w inny sposób
    • w całym CARICOM: poprzez utworzenie jednolitego rynku i gospodarki (CSME)
    • w DR i Haiti: poprzez wspieranie ściślejszej współpracy między obydwoma
    • WE wschodnich Karaibach: poprzez dążenie do ściślejszej integracji
  • Po czwarte, UE finansuje również podobne działania za pośrednictwem programów dla poszczególnych krajów.
    • wszystkie państwa dysponują koordynatorami i strukturami umów o partnerstwie gospodarczym
    • prawie wszystkie państwa wdrożyły stopniowe obniżki ceł w latach 2011–2013, 2015 i 2017 r., jak uzgodniono w umowie o partnerstwie gospodarczym.
    • trwają prace nad wzmocnieniem CROSQ, regionalnego organu normalizacyjnego, oraz CAHFSA, regionalnej agencji ds. bezpieczeństwa żywności utworzonej w 2010 r.

Wspólne instytucje

UE przyczyniła się również do wprowadzenia w życie umowy o partnerstwie gospodarczym, współpracując z państwami karaibskimi nad utworzeniem kilku nowych, wspólnych instytucji karaibsko-europejskich.

Organy te mają na celu monitorowanie, w jaki sposób oba regiony realizują porozumienie w praktyce. Mają one również na celu zapewnienie, by umowa o partnerstwie gospodarczym przynosiła pozytywne rezultaty, a także rozwiązywanie ewentualnych problemów.

Sześć wspólnych instytucji CARIFORUM-UE:

  • Wspólna Rada
  • Komisja Handlu i Rozwoju (T&DC)
  • Komisja parlamentarna
  • Komitet Konsultacyjny
  • Komitet Specjalny ds. Współpracy Celnej i Ułatwień w Handlu
  • Specjalny Komitet ds. Rolnictwa.

Pomoc dla przedsiębiorstw na Karaibach

UE pomaga również w realizacji umowy o partnerstwie gospodarczym poprzez partnerstwo z Karaibskimi Eksportami – agencję na całym Karaibach wspierającą handel i inwestycje w całym regionie.

UE finansuje programy mające pomóc Karaibskiemu eksportowi w ścisłej współpracy z przedsiębiorstwami karaibskimi, tak aby mogły one korzystać z umowy o partnerstwie gospodarczym w celu zwiększenia produkcji i eksportu, zarówno do innych krajów Karaibów, jak i do UE.

Agencja współpracuje również z regionami najbardziej oddalonymi UE oraz krajami i terytoriami zamorskimi (KTZ) na Karaibach, aby pobudzić wymianę handlową między nimi a resztą regionu.

Współpraca kulturalna

Protokół w sprawie współpracy kulturalnej ustanawia ramy ściślejszej współpracy w zakresie wymiany dotyczącej działalności kulturalnej oraz dóbr i usług między CARIFORUM a UE.

Przydatne linki i dokumenty

Udostępnij tę stronę: