In- en uitklaringsdocumenten en -procedures

In dit hoofdstuk vindt u

• de documenten die nodig zijn voor de in- en uitklaring in de EU
• informatie over het verkrijgen van een EORI-nummer
• de verschillende douaneprocedures
• informatie over bewijzen van oorsprong in het kader van de inklaring
• specifieke informatie voor elke EU-lidstaat met betrekking tot de invoer

Documenten die nodig zijn voor de in- en uitklaring in de EU

Bewijs van oorsprong

Een bewijs van oorsprong is een internationaal handelsdocument waaruit blijkt dat de goederen die deel uitmaken van een zending, afkomstig zijn uit een bepaald land of gebied. Het wordt bij het ED aangegeven en ter inklaring aangeboden.

In het algemeen kan de oorsprong van de goederen worden aangetoond door:

• certificaten van niet-preferentiële oorsprong waaruit blijkt dat het land van oorsprong van de goederen niet in aanmerking komt voor een preferentiële behandeling. Deze certificaten worden gewoonlijk afgegeven door de kamers van koophandel.
• certificaten van preferentiële oorsprong die goederen in aanmerking laten komen voor verlaagde of nihil rechten wanneer zij worden ingevoerd uit derde landen waarmee een preferentiële overeenkomst is gesloten.

Deze certificaten moeten door de douaneautoriteiten van het land van uitvoer worden afgegeven en bij de inklaring worden overgelegd.

• het soort certificaat waarvoor een aanvraag moet worden ingediend, wordt door elke preferentiële overeenkomst bepaald: Form A (voor SAP-regeling), EUR MED (voor sommige concrete gevallen in het PEM-systeem) of EUR 1 (alle andere gevallen)

• Factuurverklaringen afgegeven door de exporteur in het begunstigde of partnerland. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen twee situaties
  • voor zendingen tot 6,000 EUR kunnen factuurverklaringen worden afgegeven door elke exporteur in het begunstigde land/partnerland.
  • voor zendingen van meer dan 6,000 EUR worden factuurverklaringen uitsluitend afgegeven door een toegelaten exporteur.

Een specifiek geval van factuurverklaringen is het REX-systeem.

Er kunnen ook certificaten van bindende tariefinlichtingen en/of bindende oorsprongsinlichtingen worden overgelegd.

Zie ook:

• Enig document downloaden (ED) (Excel-document)
• Meer informatie over douaneaangifte

Summiere aangifte bij binnenkomst (ENS)

De summiere aangifte bij binnenbrengen bevat voorafgaande vrachtinformatie over zendingen die de EU binnenkomen. Het stelt de douane in staat een risicoanalyse uit te voeren voor veiligheidsdoeleinden. De ENS moet worden ingediend bij het eerste douanekantoor van binnenkomst in de EU door de vervoerder van de goederen (door de vervoerder van de goederen, hoewel deze in sommige gevallen kan worden gedaan door de geadresseerde van de goederen of door een vertegenwoordiger van de vervoerder of importeur), ook al zullen de goederen niet in de EU worden ingevoerd. De volgende termijnen voor het indienen van de ENS op basis van de vervoerswijze die de goederen vervoert, zijn van toepassing

• containervracht: ten minste 24 uur voor aanvang van het laden in de buitenlandse haven
• bulkgoederen: ten minste 4 uur voor aankomst
• korte vaart: ten minste 2 uur voor aankomst
• korteafstandsvluchten (minder dan 4 uur): ten minste de werkelijke starttijd van het luchtvaartuig
• langeafstandsvluchten (4 uur of meer): ten minste 4 uur voor aankomst op de eerste luchthaven in het douanegebied van de EU
• wegverkeer: ten minste 1 uur voor aankomst

Opmerking: De summiere aangifte bij binnenkomst vereist informatie in documenten die afkomstig zijn van de exporteur (cognossement, handelsfacturen, enz.). Zorg ervoor dat deze documenten de partij bereiken die verantwoordelijk is voor het tijdig indienen van de aangifte.Meer informatie over de summiere aangifte bij binnenbrengen. In het douanewetboek van de Unie zijn in deze aangifte meer details over risicoanalyse opgenomen. Zie veelgestelde vragen over ENS.

Registratie als marktdeelnemer (EORI-nummer)

Het EORI-nummer (Economic Operator Registration and Identification) is een uniek identificatienummer dat door een douaneautoriteit in een EU-land wordt toegekend aan alle marktdeelnemers (zowel bedrijven als particulieren) die activiteiten verrichten die onder de EU-douanewetgeving vallen. Aan buiten de EU gevestigde importeurs zal voor het eerst een EORI worden toegewezen:

• een douaneaangifte
• een summiere aangifte bij binnenbrengen (ENS)
• een summiere aangifte bij uitgaan (EXS)

Marktdeelnemers gebruiken dit nummer in alle communicatie met de douaneautoriteiten van de EU waar een op de EU gebaseerde identificatiecode vereist is, bijvoorbeeld in douaneaangiften. Reeds toegekende EORI-nummers kunnen in een van de Europese Commissie worden gecontroleerd. De autoriteiten die EORI-nummers in elk EU-land registreren, kunnen worden opgezocht.

Zie ook de EORI-richtsnoeren.

Douaneprocedures in de EU

Wanneer goederen bij het douanekantoor van binnenkomst in de EU aankomen, worden zij in tijdelijke opslag onder douanetoezicht geplaatst (niet langer dan 90 dagen) totdat zij een van de volgende douaneregelingen (of wederuitgevoerd) zijn toegewezen:

In het vrije verkeer brengen

De regeling voor het in het vrije verkeer brengen heeft tot doel alle invoerformaliteiten te vervullen zodat de goederen op de markt van de Unie kunnen worden verkocht.

De goederen worden tot verbruik uitgeslagen zodra aan alle invoervereisten is voldaan:

• Alle toepasselijke douanerechten en andere heffingen zijn betaald.
• Er zijn invoervergunningen overgelegd voor goederen waarvoor contingenten gelden.
• Alle toepasselijke vergunningen en certificaten (bv. een veterinair certificaat voor bepaalde dieren of dierlijke producten) zijn overgelegd.

Ingevoerde goederen worden onder de regeling geplaatst door middel van een douaneaangifte. De datum waarop deze aangifte door het douanekantoor in een EU-land wordt aanvaard, is ook de datum die in aanmerking wordt genomen voor de berekening van het bedrag aan invoerrechten, belasting over de toegevoegde waarde en accijnzen, indien van toepassing.

Bijzondere procedures

Goederen kunnen onder een van de volgende behandelingen worden geplaatst:

• Uniedouanevervoer , bestaande uit:
  • Extern douanevervoer — niet-Uniegoederen kunnen van de ene naar de andere plaats binnen het douanegebied van de EU worden vervoerd zonder dat zij onderworpen zijn aan invoerrechten, andere heffingen in verband met de invoer van de goederen (d.w.z. binnenlandse belastingen) en handelspolitieke maatregelen. Het overbrengen van goederen naar een andere EU-lidstaat betekent dat de inklaringsprocedures naar het douanekantoor van bestemming worden overgebracht.
  • Intern douanevervoer — Uniegoederen kunnen van de ene naar de andere plaats binnen het douanegebied van de EU worden vervoerd zonder dat hun douanestatus wordt gewijzigd. Dit omvat het vervoer van goederen over een ander gebied dat zich buiten het douanegebied van de EU bevindt.

• Opslag, die douane-entrepot en vrije zones omvat:
  • Niet-Uniegoederen kunnen worden opgeslagen in door de douaneautoriteiten erkende en onder douanetoezicht staande ruimten of andere plaatsen („douane-entrepots”), zonder dat zij aan invoerrechten, andere heffingen in verband met de invoer van de goederen en handelspolitieke maatregelen zijn onderworpen.
  • Vrije zones — De lidstaten kunnen delen van het douanegebied van de Unie als vrije zones aanwijzen. Het gaat om goederen die vrij van invoerrechten, andere heffingen (d.w.z. binnenlandse belastingen) en handelspolitieke maatregelen kunnen worden ingevoerd, totdat zij hetzij aan een andere goedgekeurde douaneregeling worden onderworpen, hetzij opnieuw worden uitgevoerd. Goederen kunnen ook eenvoudige behandelingen ondergaan, zoals verwerking en herverpakking.

• Specifiek gebruik dat tijdelijke invoer en bijzondere bestemming omvat:
  • Tijdelijke invoer — Niet-Uniegoederen kunnen zonder betaling van invoerrechten de EU binnenkomen, mits zij bestemd zijn voor wederuitvoer zonder wijziging. De maximumperiode voor tijdelijke invoer bedraagt twee jaar.
  • Goederen met een bijzondere bestemming kunnen op grond van hun specifieke bestemming met vrijstelling van rechten of met een verlaagd recht in het vrije verkeer worden gebracht.
• Veredeling, die actieve en passieve veredeling omvat:
  • Actieve veredeling — goederen kunnen zonder rechten, belastingen en formaliteiten in de EU worden ingevoerd om onder douanecontrole te worden verwerkt en vervolgens opnieuw te worden uitgevoerd.Indien de eindproducten uiteindelijk niet worden uitgevoerd, worden zij onderworpen aan de toepasselijke rechten en formaliteiten.
  • Passieve veredeling — Uniegoederen kunnen tijdelijk uit het douanegebied van de Unie worden uitgevoerd met het oog op veredeling.De veredelingsproducten kunnen met gehele of gedeeltelijke vrijstelling van invoerrechten in het vrije verkeer worden gebracht.

Zie ook:

• Meer informatie over douaneprocedures
• Algemeen invoerscenario (Europees douane-informatieportaal)
• DWU-richtsnoeren ( DG TAXUD)

Invoervereisten en autoriteiten van de lidstaten

Als douane-unie profiteert de EU van sterk geharmoniseerde invoerprocedures.Er blijven echter enkele verschillen bestaan tussen de 27 lidstaten.

Zie de lijst van EU-lidstaten en hun belangrijkste bevoegde autoriteiten die informatie kunnen verstrekken over invoerprocedures, handelsregelingen, invoercertificaten en bevoegde autoriteiten voor inspectie van specifieke voorschriften. Zij moeten u kunnen helpen met unieke vereisten voor hun land. Deze autoriteiten kunnen u bijstaan bij vragen zoals:

• Waar moet het enig document worden ingediend?
• Welke vrije zones kunnen worden gebruikt?
• Hoe kunt u een invoercertificaat aanvragen?
• Inspecties van levende dieren en producten van dierlijke oorsprong
• Fytosanitaire inspecties
• Gezondheidscontrole van levensmiddelen en diervoeders
• Handelsnormen voor landbouw- en visserijproducten
• Controle op de handel in chemische stoffen, meststoffen en afvalstoffen
• Technische normalisatie
• Verpakkings- en etiketteringsvoorschriften

Wetgeving

• Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van het douanewetboek (PB L -269 10/10/2013) (CELEX 32013R0952)
• Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/341 van de Commissie tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft overgangsregels voor enkele bepalingen van het douanewetboek van de Unie wanneer de relevante elektronische systemen nog niet operationeel zijn, en tot wijziging van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 (PB L 69 15/03/2016) (CELEX 32016R0341).