Dokumenty i procedury odprawy celnej

Niniejsza sekcja skierowana jest do unijnych importerów. Zawiera on szczegółowe informacje na temat unijnych procedur przywozowych, w tym tematów takich jak rejestracja jako podmiot gospodarczy oraz numer rejestracyjny i identyfikacyjny przedsiębiorcy (EORI), różne dokumenty, które należy wypełnić, oraz linki do wymogów sektorowych i krajowych. Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat produktu, należy skontaktować się z My Trade Assistant.

W tym rozdziale znajdują się:

  • dokumenty potrzebne do odprawy celnej w UE
  • informacje o sposobie uzyskania numeru EORI
  • różne procedury celne
  • informacje na temat dowodów pochodzenia w ramach odprawy celnej
  • szczegółowe informacje dotyczące przywozu dla każdego państwa członkowskiego UE

Dokumenty niezbędne do odprawy celnej w UE

 
 

Dowód pochodzenia

Dowód pochodzenia jest międzynarodowym dokumentem handlowym, który poświadcza, że towary wchodzące w skład przesyłki pochodzą z określonego kraju lub terytorium. Jest on zgłaszany wraz z dokumentem SAD i przedstawiany wraz z nim do odprawy celnej.

Ogólnie rzecz biorąc, status pochodzenia towarów można udowodnić poprzez:

  • świadectwa niepreferencyjnego pochodzenia, które poświadczają, że kraj pochodzenia towarów nie kwalifikuje się do preferencyjnego traktowania. Certyfikaty te są zazwyczaj wydawane przez izby handlowe.
  • świadectwa preferencyjnego pochodzenia, które umożliwiają korzystanie z obniżonych lub zerowych ceł przy przywozie z tych państw trzecich, z którymi podpisano umowę preferencyjną.

Świadectwa te muszą być wystawiane przez organy celne kraju wywozu i przedstawiane w momencie odprawy celnej.

  • rodzaj świadectwa, którego dotyczy wniosek, jest określony w każdej umowie preferencyjnej: Formularz A (w przypadku systemu GSP), EUR MED (w niektórych konkretnych przypadkach w systemie PEM) lub 1 EUR (wszystkie inne przypadki)
  • Deklaracje na fakturze wystawione przez eksportera w kraju korzystającym lub kraju partnerskim. Należy rozróżnić dwie sytuacje
    • w przypadku przesyłek do 6000 EUR deklaracje na fakturze mogą być wystawiane przez dowolnego eksportera w kraju korzystającym/kraju partnerskim.
    • w przypadku przesyłek powyżej 6000 EUR deklaracje na fakturze wystawiane są wyłącznie przez upoważnionego eksportera.

Szczególnym przypadkiem deklaracji na fakturze jest system REX.

Można również przedstawić świadectwa wiążącej informacji taryfowej lub wiążącej informacji o pochodzeniu.

 
 
 
 

Zob. również:

Przywozowa deklaracja skrócona (ENS)

Przywozowa deklaracja skrócona zawiera wcześniejsze informacje dotyczące ładunku na temat przesyłek wprowadzanych do UE. Umożliwia organom celnym przeprowadzenie analizy ryzyka do celów bezpieczeństwa i ochrony. PDS musi zostać złożony w pierwszym urzędzie celnym wprowadzenia do UE przez przewoźnika towarów (przez przewoźnika towarów, chociaż w niektórych przypadkach może to zrobić importer-odbiorca lub przedstawiciel przewoźnika lub importera) - nawet jeśli towary nie zostaną przywiezione do UE. Obowiązują następujące terminy składania PDS w zależności od środka transportu przewożącego towary.

  • transport morski kontenerowy: co najmniej 24 godziny przed rozpoczęciem załadunku w porcie zagranicznym
  • ładunek morski luzem: co najmniej 4 godziny przed przylotem
  • żegluga morska bliskiego zasięgu: co najmniej 2 godziny przed przylotem
  • loty na krótkich dystansach (poniżej 4 godzin): co najmniej przez rzeczywisty czas startu statku powietrznego
  • loty długodystansowe (4 godziny lub więcej): co najmniej 4 godziny przed przybyciem na pierwszy port lotniczy na obszarze celnym UE
  • ruch drogowy: co najmniej 1 godzinę przed przyjazdem

Uwaga: Przywozowa deklaracja skrócona wymaga informacji zawartych w dokumentach pochodzących od eksportera (list przewozowy, faktury handlowe itp.). Upewnij się, że dokumenty te dotrą do strony odpowiedzialnej za złożenie oświadczenia w terminie.Więcej informacji na temat przywozowej deklaracji skróconej. Unijny kodeks celny wprowadził do tego zgłoszenia więcej szczegółów dotyczących analizy ryzyka. Zob. często zadawane pytania na temat ENS.

Rejestracja jako przedsiębiorca (numer EORI)

Numer rejestracyjny i identyfikacyjny przedsiębiorcy (EORI) jest niepowtarzalnym identyfikatorem nadanym przez organ celny w kraju UE wszystkim przedsiębiorcom (zarówno przedsiębiorstwom, jak i osobom fizycznym) prowadzącym działalność objętą przepisami celnymi UE. Importerom mającym siedzibę poza UE nadaje się EORI po raz pierwszy:

  • zgłoszenie celne
  • przywozowa deklaracja skrócona (ENS)
  • wywozową deklarację skróconą (EXS)

Podmioty gospodarcze wykorzystują ten numer we wszystkich kontaktach z organami celnymi UE, w przypadku których wymagany jest identyfikator oparty na UE, na przykład w zgłoszeniach celnych. Już nadany numer EORI można sprawdzić w Komisji Europejskiej. Organy, które rejestrują numery EORI w każdym kraju UE, mogą zostać wyszukane.

Zob. również wytyczne EORI.

Procedury celne w UE

Gdy towary przybywają do urzędu celnego wprowadzenia do UE, zostają one czasowo składowane pod dozorem celnym (nie dłużej niż 90 dni) do czasu przyznania im jednej z następujących procedur celnych (lub powrotnie wywożonych):

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

Celem procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu jest dopełnienie wszystkich formalności przywozowych, tak aby towary mogły być sprzedawane na rynku unijnym.

Towary są dopuszczane do konsumpcji po spełnieniu wszystkich wymogów przywozowych:

  • Wszystkie obowiązujące cła i inne opłaty zostały uiszczone.
  • Przedstawiono pozwolenia na przywóz towarów objętych kontyngentami.
  • Przedstawiono wszystkie stosowne zezwolenia i świadectwa (np. świadectwo weterynaryjne dla niektórych zwierząt lub produktów zwierzęcych).

Przywożone towary są objęte procedurą w drodze zgłoszenia celnego. Data przyjęcia zgłoszenia przez urząd celny w kraju UE jest również datą braną pod uwagę przy obliczaniu, w stosownych przypadkach, kwoty należności celnych przywozowych, podatku od wartości dodanej i podatku akcyzowego.

Specjalne procedury

Towary mogą zostać objęte jedną z następujących czynności:

  • Tranzyt unijny, który obejmuje:
    • Tranzyt zewnętrzny — towary nieunijne mogą być przemieszczane z jednego miejsca do drugiego na obszarze celnym UE bez nakładania ceł przywozowych, innych opłat związanych z przywozem towarów (tj. podatków wewnętrznych) oraz środków polityki handlowej. Przemieszczanie towarów do innego państwa członkowskiego UE oznacza, że procedury odprawy celnej są przekazywane do urzędu celnego przeznaczenia.
    • Tranzyt wewnętrzny — towary unijne mogą być przemieszczane z jednego miejsca do drugiego na obszarze celnym UE bez zmiany ich statusu celnego. Obejmuje to transport towarów przez inne terytorium znajdujące się poza obszarem celnym UE.
  • Składowanie, które obejmuje składowanie celne i wolne obszary celne:
    • Składowanie celne — towary nieunijne mogą być składowane w pomieszczeniach lub innych miejscach zatwierdzonych przez organy celne i pod dozorem celnym („składy celne”) bez podlegania należnościom celnym przywozowym, innym opłatom związanym z przywozem towarów i środkom polityki handlowej.
    • Wolne obszary celne - państwa członkowskie mogą wyznaczyć części obszaru celnego Unii jako wolne obszary celne. Są to miejsca, w których towary mogą zostać wprowadzone bez należności celnych przywozowych, innych opłat (tj. podatków wewnętrznych) i środków polityki handlowej, dopóki nie zostaną im przypisane inne zatwierdzone procedury celne lub powrotnie wywiezione. Towary mogą być również poddawane prostym operacjom, takim jak przetwarzanie i przepakowywanie.
  • Szczególne przeznaczenie obejmujące odprawę czasową i końcowe przeznaczenie:
    • Odprawa czasowa — towary nieunijne mogą być wprowadzane do UE bez uiszczania należności celnych przywozowych, pod warunkiem że są przeznaczone do powrotnego wywozu bez zmiany. Maksymalny okres czasowego przywozu wynosi dwa lata.
    • Przeznaczenie końcowe — towary mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu ze zwolnieniem z cła lub z zastosowaniem obniżonej stawki celnej ze względu na ich szczególne przeznaczenie.
  • Uszlachetnianie czynne i bierne:
    • Uszlachetnianie czynne — towary mogą być przywożone do UE, bez nakładania ceł, podatków i formalności, w celu przetworzenia pod kontrolą celną, a następnie powrotnego wywozu.Jeżeli produkty gotowe nie zostaną ostatecznie wywiezione, podlegają obowiązującym cłom i formalnościom.
    • Uszlachetnianie bierne — towary unijne mogą być czasowo wywożone poza obszar celny Unii w celu ich uszlachetnienia.Towary przetworzone mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

Zob. również:

Wymogi i organy państw członkowskich w zakresie przywozu

Jako unia celna UE korzysta ze znacznie zharmonizowanych procedur przywozowych.Pozostaje jednak kilka różnic między 27 państwami członkowskimi.

Zob. wykaz państw członkowskich UE i ich głównych właściwych organów, które mogą dostarczać informacji na temat procedur przywozu, systemów handlu, pozwoleń na przywóz oraz właściwych organów do celów kontroli konkretnych wymogów. Powinni oni być w stanie pomóc Ci w spełnieniu niepowtarzalnych wymogów dla swojego kraju. Organy te mogą udzielić Państwu pomocy w następujących pytaniach:

  • Gdzie złożyć jednolity dokument administracyjny?
  • Które strefy wolnocłowe są dostępne do wykorzystania
  • Jak uzyskać pozwolenia na przywóz
  • Inspekcje żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego
  • Inspekcje fitosanitarne
  • Kontrola zdrowotna środków spożywczych i pasz
  • Normy handlowe dotyczące produktów rolnych i produktów rybołówstwa
  • Kontrola handlu chemikaliami, nawozami i odpadami
  • Normalizacja techniczna;
  • Wymogi dotyczące pakowania i etykietowania

Prawodawstwo

  • Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiające kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013) (CELEX 32013R0952)
  • Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w przypadkach, gdy odpowiednie systemy teleinformatyczne jeszcze nie działają, oraz zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2015/2446 (Dz.U. L 69 z 15.3.2016) (CELEX 32016R0341).
Udostępnij tę stronę: