Wyniki wyszukiwania dla "Y" (171)
Wykaz terminów w słowniczku:
W ramach preferencyjnych uzgodnień handlowych odnosi się do osoby lub przedsiębiorstwa, które kupują produkt pochodzący i stosują preferencyjne traktowanie taryfowe dla tego produktu.
Międzynarodowe warunki handlowe. Jedenaście warunków sprzedaży przyjętych na całym świecie przy podziale kosztów i odpowiedzialności między kupującym a sprzedawcą. Proponowane, aktualizowane i chronione prawem autorskim przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) służą jako globalne standardy jednolitej interpretacji wspólnych klauzul umownych w handlu międzynarodowym.
Krótko mówiąc: 1) Ex Works (EXW), 2) Wolny Przewoźnik (FCA), (3) Free Alongside Ship (FAS), (4) FOB (statek wolnocłowy), (5) koszt i fracht (CFR), (6) koszt, ubezpieczenie i fracht (CIF), 7) przewóz opłacony do (CPT), (8) przewóz i ubezpieczenie opłacone na rzecz (CIP), (9) dostarczony na miejscu (DAP), dostarczony na miejscu (DPU), dostarczony na miejscu (DPU), dostarczona płatność z tytułu cła (DDP).
Praktyka polegająca na zatrudnianiu wyspecjalizowanych przedsiębiorstw prywatnych w celu sprawdzenia szczegółów wysyłki towarów zamówionych za granicą, takich jak cena, ilość, jakość itp. Zapewnia ona zgodność produkcji ze specyfikacją, umową lub zamówieniem.
Dokument administracyjny stosowany w UE w handlu z krajami spoza UE oraz w odniesieniu do przemieszczania towarów poza UE. SAD zapewnia otwartość krajowych wymogów administracyjnych, racjonalizuje i zmniejsza ilość dokumentów, minimalizuje ilość wymaganych informacji, ujednolica i harmonizuje dane.
Organizacja polityczna, podgrupa grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, która stanowi podstawę dialogu gospodarczego z Unią Europejską. Zostało założone w 1992 r. Jej członkami są 15 państwa regionu Karaibów, a także Republika Dominikańska. Wszystkie uczestniczące państwa w CARIFORUM, z wyjątkiem Kuby, są sygnatariuszami odpowiednio umowy o partnerstwie AKP-UE lub umowy z Kotonu i umowy o partnerstwie gospodarczym.
Państwa członkowskie: Antigua i Barbuda, Bahamy, Barbados, Belize, Kuba, Dominika, Republika Dominikańska, Grenada, Gujana, Haiti, Jamajka, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, St. Vincent i Grenadyny, Surinam oraz Trynidad i Tobago.
Powiązane treści:
Dokument celny stosowany do celów wywozu, tranzytu i odprawy czasowej towarów do szczególnych celów, np. w przypadku pokazów, wystaw i targów, jako wyposażenie zawodowe i jako próbki handlowe.
Dokument tranzytowy służący zarówno jako zgłoszenie celne, jak i gwarancja w krajach będących stroną Konwencji o międzynarodowym transporcie lotniczym (TIR).
Termin stosowany do wyłączenia z ogólnego systemu preferencji (GSP) produktów pochodzących z kraju korzystającego, gdy osiągają one poziom konkurencyjności na rynku UE, na którym nie potrzebują już GSP, aby konkurować. W przeciwieństwie do poprzedniego systemu GSP, który obejmował „sektory” specyficzne dla GSP, zniesienie preferencji opiera się obecnie na „sekcjach” Wspólnej Taryfy Celnej (WTC). Sekcja (tj. duża grupa produktów w danym sektorze - WTC liczy 21) z poszczególnych krajów jest „objęta” (wyłączona) z GSP, jeżeli produkty te przekraczają odpowiedni próg (57 %, 17,5 % lub 47,2 %, w zależności od rodzaju produktu) przywozu do UE w ramach GSP tych samych produktów jako średnia roczna w ciągu ostatnich trzech lat.
Zasada niedyskryminowania partnerów handlowych, tj. wszystkich, udziela się „traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania”. Zgodnie z zasadami WTO, korzyść wynegocjowana z jednym krajem musi zostać rozszerzona na wszystkich partnerów handlowych będących członkami WTO.
Ogólnie rzecz biorąc, jest to importer, który płaci taryfę. Importer deklaruje wartość towarów podlegających ocleniu organowi celnemu w kraju przywozu, a ostateczna ocena wartości towarów odbywa się przez organy celne. Najczęściej to wartość transakcyjna (cena faktycznie zapłacona przez kupującego na rzecz sprzedawcy) służy za podstawę wyceny wartości.