Wyniki wyszukiwania dla "K" (18)
Wykaz terminów w słowniczku:
Organizacja polityczna, podgrupa grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, która stanowi podstawę dialogu gospodarczego z Unią Europejską. Zostało założone w 1992 r. Jej członkami są 15 państwa regionu Karaibów, a także Republika Dominikańska. Wszystkie uczestniczące państwa w CARIFORUM, z wyjątkiem Kuby, są sygnatariuszami odpowiednio umowy o partnerstwie AKP-UE lub umowy z Kotonu i umowy o partnerstwie gospodarczym.
Państwa członkowskie: Antigua i Barbuda, Bahamy, Barbados, Belize, Kuba, Dominika, Republika Dominikańska, Grenada, Gujana, Haiti, Jamajka, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, St. Vincent i Grenadyny, Surinam oraz Trynidad i Tobago.
Powiązane treści:
Dokument celny stosowany do celów wywozu, tranzytu i odprawy czasowej towarów do szczególnych celów, np. w przypadku pokazów, wystaw i targów, jako wyposażenie zawodowe i jako próbki handlowe.
Dokument tranzytowy służący zarówno jako zgłoszenie celne, jak i gwarancja w krajach będących stroną Konwencji o międzynarodowym transporcie lotniczym (TIR).
Termin stosowany do wyłączenia z ogólnego systemu preferencji (GSP) produktów pochodzących z kraju korzystającego, gdy osiągają one poziom konkurencyjności na rynku UE, na którym nie potrzebują już GSP, aby konkurować. W przeciwieństwie do poprzedniego systemu GSP, który obejmował „sektory” specyficzne dla GSP, zniesienie preferencji opiera się obecnie na „sekcjach” Wspólnej Taryfy Celnej (WTC). Sekcja (tj. duża grupa produktów w danym sektorze - WTC liczy 21) z poszczególnych krajów jest „objęta” (wyłączona) z GSP, jeżeli produkty te przekraczają odpowiedni próg (57 %, 17,5 % lub 47,2 %, w zależności od rodzaju produktu) przywozu do UE w ramach GSP tych samych produktów jako średnia roczna w ciągu ostatnich trzech lat.
Zasada niedyskryminowania partnerów handlowych, tj. wszystkich, udziela się „traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania”. Zgodnie z zasadami WTO, korzyść wynegocjowana z jednym krajem musi zostać rozszerzona na wszystkich partnerów handlowych będących członkami WTO.
Ogólnie rzecz biorąc, jest to importer, który płaci taryfę. Importer deklaruje wartość towarów podlegających ocleniu organowi celnemu w kraju przywozu, a ostateczna ocena wartości towarów odbywa się przez organy celne. Najczęściej to wartość transakcyjna (cena faktycznie zapłacona przez kupującego na rzecz sprzedawcy) służy za podstawę wyceny wartości.
Komisja Europejska jest organem wykonawczym Unii Europejskiej odpowiedzialnym za proponowanie aktów prawnych, wdrażanie decyzji, przestrzeganie traktatów UE i zarządzanie bieżącą działalnością UE. Komisja Europejska ma swoją siedzibę w Brukseli, Belgii i niektórych służbach również w Luksemburgu. Komisja ma swoje przedstawicielstwa we wszystkich państwach członkowskich UE, a także 139 delegatur na całym świecie.
Dokument stanowiący umowę przewozu zawartą między nadawcą a przewoźnikiem. Stanowi on również dowód własności towarów.
Ilość towarów danego rodzaju, która może być przywożona do kraju bez ograniczeń lub nakładania dodatkowych ceł.
Międzynarodowe porozumienie między rządami, które ma na celu zagwarantowanie, że międzynarodowy handel okazami dzikich zwierząt i roślin nie zagrozi ich przetrwaniu.