Ασφάλιση φορτίου

Κατά τη διεθνή κυκλοφορία εμπορευμάτων, η ασφάλιση αποτελεί σημαντική πτυχή της μεταφοράς εμπορευμάτων. Τα εμπορεύματα εκτίθενται σε κοινούς και μη κανονικούς κινδύνους. Οι κοινοί κίνδυνοι αφορούν τον χειρισμό, την αποθήκευση, τη φόρτωση ή τη μεταφορά φορτίου, ενώ οι σπάνιοι κίνδυνοι μπορεί να περιλαμβάνουν εξεγέρσεις, απεργίες, τρομοκρατία κ.λπ.

Πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο σύναψης ασφαλιστικής σύμβασης για τα προϊόντα σας, τα οποία προσφέρονται συνήθως από εθνικές τράπεζες εισαγωγής εισαγωγικών. Η τεκμηρίωση για την ασφάλιση είναι σημαντική όταν πρόκειται για εκτελωνισμό για τα εμπορεύματά σας που αποτελούν αντικείμενο εμπορικών συναλλαγών. Το ακόλουθο τμήμα παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες για τους διάφορους τύπους των εγγράφων ασφάλισης ανάλογα με το είδος των μεταφορών που χρησιμοποιείτε για την πραγματοποίηση συναλλαγών.

Η ασφάλιση φορτίου είναι μια συμφωνία με την οποία τα ασφαλισμένα εμπορεύματα ασφαλίζονται (προστατεύονται) σε περίπτωση ζημιών που προκαλούνται από κίνδυνο που καλύπτεται από την πολιτική. Απαιτείται τιμολόγιο ασφάλισης για εκτελωνισμό μόνο όταν τα σχετικά στοιχεία δεν περιλαμβάνονται στο εμπορικό τιμολόγιο.

Υπάρχει διαφορά μεταξύ της ασφάλισης μεταφοράς εμπορευμάτων και της ασφαλιστικής ευθύνης του μεταφορέα. Για την ασφάλιση μεταφορών, οι καλυπτόμενοι κίνδυνοι, η σταθερή αποζημίωση και η αποζημίωση (προστασία) της σύμβασης είναι έως την εταιρεία ή την εταιρεία εξαγωγής.

Αντίθετα, η ασφάλιση ευθύνης του μεταφορέα καθορίζεται από διαφορετικούς κανονισμούς. Ανάλογα με το μεταφορικό μέσο, η αποζημίωση περιορίζεται από το βάρος και την αξία των εμπορευμάτων. Χορηγείται μόνο σε περίπτωση που ο μεταφορέας δεν είναι σε θέση να αποφύγει την ευθύνη.

Η τυπική έκταση της ευθύνης του μεταφορέα καθορίζεται στις ακόλουθες διεθνείς συμβάσεις.

Οδικές εμπορευματικές μεταφορές

Οι διεθνείς οδικές εμπορευματικές μεταφορές διέπονται από τη σύμβαση για τη σύμβαση διεθνούς οδικής μεταφοράς εμπορευμάτων (Σύμβαση CMR) που υπογράφηκε στη Γενεύη το 1956.

Σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση, το βαρούλκο ανάσυρσης οδών δεν φέρει ευθύνη για απώλειες ή ζημίες των εμπορευμάτων, εφόσον αποδείξει ότι προέρχονται από

• ελαττώματα του ιδίου του εμπορεύματος
• Ανωτέρα βία (απρόβλεπτες περιστάσεις)
• ελάττωμα του φορτωτή ή του παραλήπτη

Δεν υπάρχει κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις αποζημιώσεις για τις οδικές εμπορευματικές μεταφορές.

Φορείς σιδηροδρομικών μεταφορών

Οι διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές εμπορευμάτων ρυθμίζονται από τη σύμβαση για τις σιδηροδρομικές μεταφορές (σύμβαση CIM), που υπογράφηκε στη Βέρνη το 1980.

Οι σιδηροδρομικοί μεταφορείς δεν ευθύνονται για απώλειες ή ζημίες αγαθών εάν μπορούν να αποδείξουν ότι προέκυψαν από

• ελαττώματα του ιδίου του εμπορεύματος
• ανωτέρα βία
• ελάττωμα του φορτωτή ή του παραλήπτη

Επί του παρόντος δεν υπάρχει κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την αποζημίωση. Η αποζημίωση (αποζημίωση) περιορίζεται κανονικά στο μέγιστο ποσό ανά ακαθάριστο χιλιόγραμμο που απώλεσε ή υπέστη ζημία. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εταιρείες είναι απίθανο να λάβουν οτιδήποτε πλησιάζει την αξία των εμπορευμάτων τους.

Η ναυτιλιακή εταιρεία

Η διεθνής σύμβαση για την θαλάσσια φορτωτική του 1968, η οποία είναι ευρύτερα γνωστή ως «Οι κανόνες της Χάγης» ή η «Σύμβαση των Βρυξελλών», καθορίζει τις ευθύνες των θαλάσσιων μεταφορέων κατά τη μεταφορά διεθνών εμπορευμάτων.

Η ναυτιλιακή εταιρεία δεν ευθύνεται για απώλειες ή ζημίες αγαθών εάν αποδείξει ότι προέκυψαν από

• ελαττώματα και απώλεια βάρους του εμπορεύματος κατά τη μεταφορά
• ναυτικό σφάλμα από το πλήρωμα
• πυρκαγιά
• μη αξιόπλοο πλοίο
• ανωτέρα βία
• απεργίες ή ανταπεργίες
• σφάλμα στον φορτωτή
• κρυφά ελαττώματα επί του πλοίου, τα οποία πέρασαν απαρατήρητα κατά τη διάρκεια αυστηρής επιθεώρησης
• προσπαθεί να σώσει ζωές ή εμπορεύματα στη θάλασσα

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει εναρμόνιση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την αποζημίωση, η οποία κανονικά περιορίζεται σε ένα ορισμένο ποσό ανά χιλιόγραμμο απωλεσθέντων ή καταστραφέντων αγαθών. Το σύστημα αυτό προκαλεί τα ίδια προβλήματα με τα σιδηροδρομικά ατυχήματα· ο εξαγωγέας είναι πιθανό να απωλέσει μεγάλο μέρος της αξίας των εμπορευμάτων.

Ο αερομεταφορέας

Η Σύμβαση της Βαρσοβίας του 1929 και το σχέδιο Συνθήκης του Μόντρεαλ του 1975 ορίζουν ότι οι αερομεταφορείς δεν ευθύνονται για ζημίες ή απώλεια αγαθών εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι:

• Ο μεταφορέας και οι εταίροι λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να αποφύγουν τη ζημία ή ότι είναι αδύνατο να ληφθούν προφυλάξεις (ανωτέρα βία)
• οι ζημίες προέκυψαν από λάθος πλοήγησης ή πλοήγησης
• ο ζημιωθείς ήταν η αιτία της ζημίας ή συνέβαλε

Δεν υπάρχει πρότυπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την αποζημίωση του παθόντος. Η αποζημίωση περιορίζεται κανονικά στο καθορισμένο ποσό ανά χιλιόγραμμο προϊόντος που έχει υποστεί ζημία ή έχει απωλεσθεί.

Οι αερομεταφορείς μπορούν να αναφέρουν συγκεκριμένες επιφυλάξεις τη στιγμή της παραλαβής του φορτίου. Οι επιφυλάξεις αυτές θα διατυπωθούν γραπτώς σχετικά με τη σύμβαση για τις αεροπορικές μεταφορές, γνωστή ως φορτωτική (ACN), και θα χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία. Ωστόσο, οι αεροπορικές εταιρείες συνήθως αρνούνται πακέτα αμφίβολης αβεβαιότητας ή εκείνα που δεν αντιστοιχούν στο ACN.