Θετικός και αρνητικός κατάλογος

Στις εμπορικές συμφωνίες, τα μέρη μπορούν να εγγράψουν τις δεσμεύσεις και τις εξαιρέσεις τους στους πίνακες δρομολογίων τους σύμφωνα με δύο διαφορετικές τεχνικές — χρησιμοποιώντας έναν θετικό ή αρνητικό κατάλογο.

Ωστόσο, η επιλογή της τεχνικής δεν είναι καθοριστική για το φάσμα των δεσμεύσεων που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο μιας εμπορικής συμφωνίας.

Με θετικό κατάλογο μπορεί να επιτευχθεί ο ίδιος βαθμός ανοίγματος ή προστασίας όπως και ένας αρνητικός κατάλογος.

Θετικοί κατάλογοι

Όταν χρησιμοποιεί έναν θετικό κατάλογο, ένας εμπορικός εταίρος πρέπει να απαριθμεί ρητά («θετικά») τους τομείς και υποτομείς στους οποίους αναλαμβάνει δεσμεύσεις για την πρόσβαση στην αγορά και την εθνική μεταχείριση. 

Ως δεύτερο βήμα, ο εμπορικός εταίρος απαριθμεί όλες τις εξαιρέσεις ή προϋποθέσεις από τις εν λόγω δεσμεύσεις, αναφέροντας τους περιορισμούς πρόσβασης στην αγορά και/ή εθνικής μεταχείρισης που επιθυμεί να εφαρμόσει.   

Αρνητικοί κατάλογοι

Όταν χρησιμοποιείται αρνητικός κατάλογος, οι εμπορικοί εταίροι πρέπει να περνούν μόνο από το δεύτερο στάδιο. 

Δεν χρειάζεται να απαριθμήσουν τους τομείς για τους οποίους αναλαμβάνουν δεσμεύσεις. Όλοι οι τομείς ή υποτομείς που δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο είναι, εξ ορισμού, ανοικτοί σε αλλοδαπούς παρόχους υπηρεσιών υπό τους ίδιους όρους που ισχύουν για τους εγχώριους παρόχους υπηρεσιών. 

Τα μέρη απαριθμούν μόνο τους τομείς ή υποτομείς που περιορίζουν ή αποκλείουν.

Πού μπορείτε να βρείτε τους καταλόγους σε μια συμφωνία;

Οι εμπορικοί εταίροι χρησιμοποιούν συνήθως δύο διαφορετικά παραρτήματα για να καταχωρίσουν τις επιφυλάξεις τους σε αρνητικό κατάλογο

  • Στο παράρτημα Ι απαριθμούνται ρητά όλες οι υφιστάμενες εθνικές νομοθεσίες που παρεκκλίνουν από την πρόσβαση στην αγορά και/ή την εθνική μεταχείριση.
  • Τοπαράρτημα ΙΙ απαριθμεί τους τομείς και υποτομείς για τους οποίους διατηρείται στο μέλλον το δικαίωμα παρέκκλισης από την πρόσβαση στην αγορά και/ή την εθνική μεταχείριση, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων όπου δεν υπάρχουν επί του παρόντος μέτρα.

Η ΕΕ χρησιμοποίησε τόσο αρνητικούς καταλόγους (για παράδειγμα στις συμφωνίες με τον Καναδά και την Ιαπωνία) όσο και θετικούς καταλόγους (στις συμφωνίες με την Κορέα, τη Σιγκαπούρη και το Βιετνάμ).  

Η ΕΕ έχει επίσης αποδεχθεί τη χρήση της λεγόμενης «υβριδικής προσέγγισης» στην TISA. Περισσότερα

Λοιπές ρήτρες

Οι εμπορικοί εταίροι μπορούν επίσης να εισαγάγουν τις λεγόμενες ρήτρες «standstill» και/ή «ratchet» κατά τη διαπραγμάτευση μιας εμπορικής συμφωνίας. 

Οι εν λόγω ρήτρες πλαισιώνουν τη δυνατότητα θέσπισης περιορισμών για την πρόσβαση στην αγορά ή μέτρων που εισάγουν διακρίσεις στο μέλλον.

Ακόμη και όταν τα συμβαλλόμενα μέρη μιας εμπορικής συμφωνίας ανοίξουν έναν τομέα, είτε μέσω θετικού είτε αρνητικού καταλόγου (και με ή χωρίς αναστολή ή μη τήρηση), μπορούν ακόμη να διατηρήσουν ή να θεσπίσουν νομοθεσία που δεν εισάγει διακρίσεις, όπως για παράδειγμα

  • πρότυπα θεραπείας για τους ασθενείς
  • κεφαλαιακές απαιτήσεις για τράπεζες
  • απαιτούμενα προσόντα για ορισμένα επαγγέλματα
  • υποχρεώσεις καθολικής υπηρεσίας (π.χ. για τον ταχυδρομικό τομέα)
Κοινοποίηση αυτής της σελίδας:

Γρήγορες συνδέσεις

Συχνές ερωτήσεις