Zasada terytorialności

 

Zasada terytorialności oznacza, że towary o preferencyjnym pochodzeniu muszą być produkowane na terytorium stron umowy o wolnym handlu, bez żadnych przerw.

  • Aby uzyskać status pochodzenia, produkcja musi odbywać się na terytorium UE lub na terytorium kraju lub krajów objętych preferencyjnymi uzgodnieniami handlowymi i nie może być częściowo prowadzona poza tym terytorium.
  • Szczególne zasady mają zastosowanie do towarów pochodzących wywożonych do innego kraju poza obszarem handlu preferencyjnego i powracających do obszaru preferencyjnego:
    • Jeżeli towary pochodzące wywiezione do innego kraju spoza strefy handlu preferencyjnego są tam użyte, zmienione, poddane obróbce lub przetworzeniu, zostaną one uznane za niepochodzące w momencie powrotu do kraju wywozu.

Przykład

UE zawarła umowę handlową z Kolumbią, Ekwadorem i Peru. Opony pochodzące z UE (zgodnie z regułami pochodzenia zawartymi w umowie handlowej) są wywożone do USA, gdzie są przetwarzane na koła. Koła są następnie importowane do UE z USA.

Jeżeli koła są następnie wywożone z UE do Kolumbii, nie zostałyby one uznane za pochodzące z UE, ponieważ opony zostały poddane dalszej obróbce poza terytorium preferencyjnej strefy handlowej objętej umową handlową.

    • Jeżeli można wykazać zgodnie z wymogami organów celnych, że towary powracające do kraju wywozu są tymi samymi towarami co towary wywiezione i nie zostały poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne do zachowania ich w dobrym stanie podczas pobytu w państwie trzecim lub podczas wywozu, dane towary zachowują status pochodzenia. Takie przepisy dotyczące „produktów powracających” istnieją we wszystkich preferencyjnych uzgodnieniach handlowych.

      Eksporter wnioskujący o wydanie preferencyjnego dowodu pochodzenia lub sporządzenie preferencyjnego dowodu pochodzenia musi być w stanie udowodnić za pomocą dokumentów uzupełniających (np. świadectwa niemanipulacji wydanego przez organy celne państwa trzeciego), że powracające towary są identyczne z towarami wywiezionymi.

Przykład

UE jest członkiem konwencji paneurośródziemnomorskiej. Towary pochodzące z UE (zgodnie z regułami pochodzenia zawartymi w konwencji) są wywożone do Rosji. Są one następnie importowane do UE z Rosji bez przetwarzania ani przetwarzania.

Jeżeli towary powracające zostaną następnie wywiezione do Serbii, nadal byłyby uważane za pochodzące z UE, ponieważ są one takie same jak towary wywożone do Rosji i nie zostały poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne do zachowania ich w dobrym stanie w Rosji lub podczas wywozu. Do eksportera w UE należy wykazanie, że towary są takie same jak towary wywożone do Rosji.

Przykład

UE zawarła umowę handlową z Chile. Maszyna do drążenia tuneli pochodząca z UE (zgodnie z regułami pochodzenia zawartymi w umowie handlowej) jest wywożona z UE do Ekwadoru. Po dwóch latach maszyna jest najpierw importowana z powrotem do UE, a następnie wyeksportowana do Chile. Utracił status pochodzenia, ponieważ został użyty w Ekwadorze.