Reguły pochodzenia

Reguły pochodzenia stosowane w odniesieniu do każdego kraju partnerskiego w ramach różnych umów nie są identyczne, chociaż wszystkie opierają się na tych samych pojęciach. W związku z tym każdy system preferencyjny zawiera szczegółowy zestaw reguł pochodzenia, z którymi należy się zapoznać w następujący sposób:

• Mój asystent handlowy wymienia przepisy dotyczące poszczególnych produktów dla wybranego rynku
• więcej informacji na temat specyfiki ogólnych zasad, przepisów i mających zastosowanie procedur można znaleźć w sekcji „ Rynki spoza UE”.

Więcej informacji na temat podstawowych zasad

Procedury dotyczące pochodzenia

Dowód pochodzenia

Dowód pochodzenia jest międzynarodowym dokumentem handlowym, który poświadcza, że towary zawarte w przesyłce pochodzą z określonego kraju lub terytorium. Świadectwa pochodzenia towarzyszą zgłoszeniu celnemu przywozowemu (lub jednolitemu dokumentowi administracyjnemu SAD), jeżeli są przedkładane organowi celnemu UE.

Status pochodzenia towarów może zostać udowodniony przez:

• świadectwo niepreferencyjnego pochodzenia. Poświadcza, że kraj pochodzenia towarów nie kwalifikuje się do preferencyjnego traktowania – świadectwa te są zazwyczaj wystawiane przez izby handlowe.
• świadectwo preferencyjnego pochodzenia – umożliwia ono korzystanie z obniżonych lub zerowych ceł w przypadku przywozu z państwa spoza UE, z którym UE zawarła umowę preferencyjną

Świadectwa te muszą być wystawione przez organy celne kraju wywozu i przedstawione podczas odprawy celnej.

Jaki rodzaj certyfikatu określa każda umowa preferencyjna: Formularz A (w przypadku systemu GSP), EUR MED (w przypadku niektórych konkretnych przypadków w systemie PEM) lub 1 EUR (wszystkie pozostałe przypadki).

Alternatywnie w przypadku przesyłek o wartości do 6 000 EUR eksporterzy mogą wystawić deklarację na fakturze niezależnie od kraju partnerskiego. W przypadku przesyłek o wartości powyżej 6 000 EUR deklaracje na fakturze są przyjmowane tylko wtedy, gdy zostały wystawione przez tzw. upoważnionego eksportera.  

Szczególnym przypadkiem deklaracji na fakturze jest system REX:

System REX opiera się na zasadzie samocertyfikacji przez podmioty gospodarcze, które same wydają tzw. „oświadczenia o pochodzeniu”.

Oświadczenie o pochodzeniu jest deklaracją pochodzenia dodawaną przez zarejestrowanego eksportera na fakturze lub innym dokumencie handlowym. Tekst oświadczenia o pochodzeniu znajduje się w załączniku 22-07 do RW UKC (rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 (Dz.U. L 343 z 29.12.2015) ( CELEX 32015R2447).

Aby być uprawnionym do sporządzania oświadczenia o pochodzeniu, podmioty gospodarcze muszą być zarejestrowane w bazie danych przez właściwe organy ich kraju pochodzenia. Po dokonaniu rejestracji podmiot gospodarczy stanie się „zarejestrowanym eksporterem”.

Informacje na temat danych zarejestrowanego eksportera są publikowane na stronach UE poświęconych Sekcji REX. Na tej stronie przedsiębiorstwa mogą sprawdzić ważność rejestracji tych zarejestrowanych eksporterów, którzy składają oświadczenia o pochodzeniu.

Należy zauważyć, że w przypadku przesyłek o wartości mniejszej niż 6 000 EUR oświadczenie o pochodzeniu może zostać sporządzone bez obowiązku rejestracji.

Stopniowe wdrażanie systemu REX

System REX stopniowo zastępuje obecny system oparty na świadectwach pochodzenia wydawanych przez organy rządowe oraz na deklaracjach na fakturze sporządzanych przez podmioty gospodarcze.

Był on po raz pierwszy i stopniowo stosowany w odniesieniu do ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP). Zob. jego obecny stan wdrożenia i wykaz państw, które go stosują.

Wiążąca informacja o pochodzeniu (WIP)

Jeżeli masz wątpliwości co do pochodzenia towarów lub po prostu chcesz uzyskać pewność prawa, możesz złożyć wniosek o wydanie decyzji w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu (WIP).

Decyzje WIP są wiążące dla posiadacza i dla organów celnych UE. Są one ważne – i wiążące – po ich wydaniu, pod warunkiem że towary i okoliczności opisane we wniosku o wydanie decyzji WIP są identyczne pod każdym względem.  Takie wiążące informacje o pochodzeniu są zwykle ważne przez trzy lata od daty wydania.

Tutaj można znaleźć wykaz organów odpowiedzialnych za wydawanie WIP w każdym z 27 państw UE (zob. s. 19 w Dz.U. C 29 z 28.1.2017). Tutaj można również znaleźć dalsze wytyczne dotyczące wiążących informacji o pochodzeniu.