Glosariusz

Regionalna organizacja handlu i strefa wolnego handlu składająca się z czterech państw europejskich: Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria. Organizacja działa równolegle z Unią Europejską (UE), a wszystkie cztery państwa członkowskie uczestniczą w jednolitym rynku europejskim i należą do strefy Schengen. Nie są one jednak stronami unii celnej Unii Europejskiej.

Urząd Statystyczny UE. Eurostat gromadzi i publikuje porównywalne statystyki ze wszystkich krajów w UE poprzez standaryzację metod w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego (ESS).

Metoda wywozu towarów, w przypadku gdy zobowiązania sprzedawcy są spełnione, gdy towary zostaną dostarczone wyznaczonemu przewoźnikowi nabywcy w uzgodnionym miejscu. Termin ten może odnosić się do wszystkich środków transportu – transportu lotniczego, kolejowego, drogowego, morskiego lub ich połączenia.

Metoda wywozu towarów, w przypadku gdy ryzyko i koszty są przenoszone wzdłuż statku w porcie załadunku. Formalności związane z odprawą celną, koszty i ryzyko ponoszone są przez kupującego.

Czym jest handel elektroniczny?

Platformy internetowe na rzecz handlu elektronicznego w dużym stopniu ułatwiają handel elektroniczny. Mogą to być pojedyncze platformy handlu elektronicznego, tj. własne sklepy internetowe lub hostowane platformy, na których firma oferuje interfejs i zazwyczaj oprogramowanie zaplecza dla różnych sprzedawców i nabywców (na przykład Ebinay lub Amazon). Platformy handlu elektronicznego ułatwiają wymianę handlową, ponieważ umożliwiają sprzedawcom z jednego kraju łatwy kontakt z klientami z innych krajów. Sprzedawcy mogą reklamować i oferować swoje towary i usługi na takich platformach wielu potencjalnym klientom. Podobnie platformy takie ułatwiają poszukiwanie odpowiednich produktów dla klientów, ponieważ zostaną one przedstawione wraz z różnymi sprzedającymi i mogą je porównać. Klienci mogą być użytkownikami końcowymi lub innymi przedsiębiorstwami, które wykorzystują te towary do własnego procesu produkcji lub świadczenia usług.

Jeżeli uważa Pan/Pani za sprzedaż produktu za pośrednictwem takich kanałów internetowych klientom na rynkach zagranicznych, należy jednak ocenić te same wymogi eksportowe jak w przypadku tradycyjnych kanałów sprzedaży. Przy sprzedaży małych ilości użytkownikom końcowym ważne jest, aby poinformować się o zasadach de minimis. Przepisy takie często zwalniają produkty o niskiej wartości z taryf i zawierają jedynie minimalne wymogi formalne dotyczące niezbędnej dokumentacji. Więcej informacji na temat systemów de minimis można znaleźć tutaj:

W zależności od produktów, które chcą Państwo sprzedać, konieczne może być przeprowadzenie oceny dodatkowych wymogów. Na przykład będziesz musiał rozważyć pytania na temat bram sieciowych wykorzystywanych w internecie, na temat wymogów obowiązujących na Państwa rynku w zakresie ochrony danych osobowych i transgranicznego przekazywania danych, a także zastanowić się, w jaki sposób obchodzić się z magazynowaniem i logistyką.

Mogą Państwo skontaktować się z izbami handlowymi, agencjami promocji eksportu, doradcami lub podobnymi instytucjami, aby pomóc w tym procesie (LINK do przydatnych kontaktów). Sieć Enterprise Europe Network oferuje również ogólny przewodnik dla MŚP w zakresie handlu elektronicznego w Europie, który zawiera informacje na temat rynków zagranicznych.

W ramach preferencyjnych uzgodnień handlowych odnosi się do osoby lub przedsiębiorstwa, które kupują produkt pochodzący i stosują preferencyjne traktowanie taryfowe dla tego produktu.

Międzynarodowe warunki handlowe. Jedenaście warunków sprzedaży przyjętych na całym świecie przy podziale kosztów i odpowiedzialności między kupującym a sprzedawcą. Proponowane, aktualizowane i chronione prawem autorskim przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) służą jako globalne standardy jednolitej interpretacji wspólnych klauzul umownych w handlu międzynarodowym.

Krótko mówiąc: 1) Ex Works (EXW), 2) Wolny Przewoźnik (FCA), (3) Free Alongside Ship (FAS), (4) FOB (statek wolnocłowy), (5) koszt i fracht (CFR), (6) koszt, ubezpieczenie i fracht (CIF), 7) przewóz opłacony do (CPT), (8) przewóz i ubezpieczenie opłacone na rzecz (CIP), (9) dostarczony na miejscu (DAP), dostarczony na miejscu (DPU), dostarczony na miejscu (DPU), dostarczona płatność z tytułu cła (DDP).

Praktyka polegająca na zatrudnianiu wyspecjalizowanych przedsiębiorstw prywatnych w celu sprawdzenia szczegółów wysyłki towarów zamówionych za granicą, takich jak cena, ilość, jakość itp. Zapewnia ona zgodność produkcji ze specyfikacją, umową lub zamówieniem.

Dokument administracyjny stosowany w UE w handlu z krajami spoza UE oraz w odniesieniu do przemieszczania towarów poza UE. SAD zapewnia otwartość krajowych wymogów administracyjnych, racjonalizuje i zmniejsza ilość dokumentów, minimalizuje ilość wymaganych informacji, ujednolica i harmonizuje dane.

Organizacja polityczna, podgrupa grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, która stanowi podstawę dialogu gospodarczego z Unią Europejską. Zostało założone w 1992 r. Jej członkami są 15 państwa regionu Karaibów, a także Republika Dominikańska. Wszystkie uczestniczące państwa w CARIFORUM, z wyjątkiem Kuby, są sygnatariuszami odpowiednio umowy o partnerstwie AKP-UE lub umowy z Kotonu i umowy o partnerstwie gospodarczym.

Państwa członkowskie: Antigua i Barbuda, Bahamy, Barbados, Belize, Kuba, Dominika, Republika Dominikańska, Grenada, Gujana, Haiti, Jamajka, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, St. Vincent i Grenadyny, Surinam oraz Trynidad i Tobago.

Powiązane treści: 

EPA – Karaiby (CARIFORUM)