Wyniki wyszukiwania dla "G" (153)
Wykaz terminów w słowniczku:
Traktat między Unią Europejską a grupą państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku („kraje AKP”). Umowa podpisana w czerwcu 2000 r. stanowi ramy współpracy między członkami państw AKP a UE. Podstawowe zasady umowy z Kotonu obejmują: równość partnerów, udział globalny (państwa i podmioty niepaństwowe), dialog i regionalizację.
Uzgodnienia dotyczące handlu i rozwoju między UE a państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) – mające na celu ułatwienie integracji krajów AKP z gospodarką światową poprzez stopniową liberalizację handlu i poprawę współpracy związanej z handlem. Są one ustalane w ramach umowy o partnerstwie AKP-UE (znanej jako umowa z Kotonu), która reguluje stosunki między UE a państwami AKP.
W ramach umów o partnerstwie gospodarczym rynki UE są natychmiast i w pełni otwarte, podczas gdy kraje AKP mają 15 lat na otwarcie dla przywozu do UE (z ochroną na przywóz towarów wrażliwych), a nawet do 25 lat w wyjątkowych przypadkach.
Powiązane treści:
Umowy o partnerstwie gospodarczym
EPA – Afryka Wschodnia i Południowa
EPA – Wspólnota Wschodnioafrykańska
Umowa o partnerstwie gospodarczym UE-CARIFORUM
Umowa przejściowa o partnerstwie między UE a państwami Pacyfiku
Unia Europejska jest wyjątkową unią gospodarczą i polityczną między 27 krajami UE, które łącznie pokrywają znaczną część kontynentu. Jest to największy na świecie blok handlowy, największy eksporter gotowych towarów i usług, a także największy rynek importowy dla ponad 100 krajów. Główną siłą napędową gospodarki unijnej jest jednolity rynek. Umożliwia on swobodny przepływ towarów, usług, kapitału i osób.
Kompleksowe ramy dla przepisów i procedur celnych w UE, których celem jest wyeliminowanie papierowej formy dokumentów i w pełni zautomatyzowana unia celna. Unijny kodeks celny wszedł w życie w dniu 1 maja 2016 r., ale nadal obowiązują pewne rozwiązania przejściowe, przede wszystkim dlatego, że nie wszystkie systemy elektroniczne muszą jeszcze dopełnić formalności.
Koncepcja AEO opiera się na partnerstwie między przedsiębiorstwami wprowadzonymi przez Światową Organizację Celną (WCO) w celu zapewnienia bezpieczeństwa łańcucha dostaw przy jednoczesnym ułatwieniu procedur celnych.
Przedsiębiorcy, którzy dobrowolnie spełniają szereg kryteriów, działają w ścisłej współpracy z organami celnymi. Oznacza
to, że zawsze musi istnieć związek między służbą celną a wnioskodawcą/AEO.
Stosunki te muszą opierać się na zasadach wzajemnej przejrzystości, poprawności, sprawiedliwości i odpowiedzialności.
Powiązane treści:
Przepis, który zezwala na przetwarzanie przywożonych surowców lub półproduktów w celu ich powrotnego wywozu wewnątrz Wspólnoty, przez producentów wspólnotowych, bez konieczności uiszczania przez producentów ceł i podatku VAT od wykorzystywanych towarów.
Szczegółowe wyjaśnienia towarzyszące przepisom dotyczącym poszczególnych produktów w ramach każdej preferencyjnych uzgodnień handlowych UE. Można je znaleźć w protokole/rozdziale reguł pochodzenia, tuż przed przepisami szczególnymi dla poszczególnych produktów.
Produkt jest zgodny z zasadą, gdy wartość wszystkich lub poszczególnych materiałów niepochodzących nie przekracza określonego procentu ceny ex-works produktu końcowego.
Wzór do obliczania wartości materiałów niepochodzących jest następujący:
Wartość regionalna produktu w FOB = ((FOB – wartość materiałów niepochodzących)/FOB) x 100
gdzie
„Wartość materiałów niepochodzących” = wartość celna w chwili przywozu wszystkich materiałów niepochodzących użytych w produkcji produktu, lub, jeżeli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwsza możliwa do ustalenia cena zapłacona za materiały niepochodzące w UE lub preferencyjny kraj partnerski.
„wartość celna” = wartość ustalona zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej).
„Cena ex-works” = cena ex-works produktu zapłacona lub należna producentowi, który dokonał ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów i wszystkich innych kosztów poniesionych podczas produkcji produktu, pomniejszoną o wszelkie podatki wewnętrzne, które są zwracane lub mogą być zwracane, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony.
Reguła jest spełniona, jeżeli wartość procentowa materiałów niepochodzących w procentach nie przekracza wartości procentowej określonej w normie dotyczącej danego wyrobu.
Więcej informacji na temat metody obliczania w umowie między UE a Japonią można znaleźć w nocie 4 – Obliczanie maksymalnej wartości materiałów niepochodzących w rozdziale dotyczącym reguł pochodzenia w umowie o partnerstwie gospodarczym między UE a Japonią.
Przykład 1: Dzban z tworzywa sztucznego (pozycja HS 39.24)
W niektórych porozumieniach handlowych UE reguła dotycząca dzwonków z tworzywa sztucznego (pozycja HS 39.24) wymaga:
„Wytwarzanie [produkcji], w którym wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu (MaxNOM 50 % (EXW))”
Producent soków z tworzywa sztucznego wykorzystuje następujące materiały niepochodzące przywożone spoza UE i kraju partnerskiego:
Granulki z tworzyw sztucznych (pozycja HS 39.03) (wartość 2 EUR)
— Lid (pozycja HS 39.24) (wartość 0,50 EUR).
Sok z tworzywa sztucznego (cena ex-works 6 EUR) jest zgodny z regułą pochodzenia, ponieważ wartość użytych materiałów niepochodzących wynosi mniej niż 50 % ceny ex-works.
Przykład 2: Łańcuchy przeciwpoślizgowe (pozycja HS 73.15)
W niektórych preferencyjnych warunkach handlu UE zasada dla łańcuchów przeciwpoślizgowych (pozycja HS 73.15) wymaga:
„Produkcja [Produkcja], w którym wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących objętych pozycją 73.15 nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu (MaxNOM 50 % (EXW))
Producent łańcuchów przeciwpoślizgowych stosuje następujące materiały niepochodzące przywożone spoza UE i kraju partnerskiego
Łańcucha (pozycja HS 73.15) (wartość 150 EUR)
Drut ze stali nierdzewnej (pozycja HS 72.23) (wartość 60 EUR)
Łańcuch przeciwpoślizgowy (cena ex-works 350 EUR) jest zgodny z regułą pochodzenia, ponieważ wartość materiałów niepochodzących objętych pozycją HS 73.15 jest mniejsza niż 50 % ceny ex-works łańcucha przeciwpoślizgowego, mimo że całkowita wartość wszystkich materiałów niepochodzących przekracza 50 % ceny ex-works produktu.
Towary produkowane wyłącznie na terytorium strony preferencyjnej umowy handlowej bez umieszczania materiałów z jakiegokolwiek innego państwa. Należą do nich między innymi rośliny, minerały lub żywe zwierzęta.
Należności celne przywozowe są płacone, gdy produkty są wprowadzane na obszar celny UE, natomiast VAT jest płacony w kraju, w którym produkt jest sprzedawany. W związku z tym, jeżeli produkty dotrą najpierw do Niderlandów przed dotarciem do miejsca docelowego we Francji, cła przywozowe zostaną zapłacone w Niderlandach, ale VAT będzie należny we Francji.